ಜ್ಯೋತಿಷ್ಯ, ಪಂಚಾಂಗ ತಿಥಿ, ನಕ್ಷತ್ರ

ಶರಣರು ತಿಥಿ, ನಕ್ಷತ್ರ ಮುಂತಾದವು ಸುಳ್ಳು ನಂಬಿಕೆಗಳೆಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ

ಪ್ರಾಯಶ: ಜ್ಯೋತಿಷಿಗಳು ಜನರನ್ನು ಶೋಷಣೆ ಮಾಡಿರುವಷ್ಟು ಮತ್ತಾರೂ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಜನರಿಗೆ ನಂಬುವ ಒಂದು ದುರ್ಬಲ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯಿದೆ. ಜ್ಯೋತಿಷಿಗಳು ಈ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯ ದುರುಪಯೋಗ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಶರಣರು ತಿಥಿ, ನಕ್ಷತ್ರ ಮುಂತಾದವು ಸುಳ್ಳು ನಂಬಿಕೆಗಳೆಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.

ದಿನ ಶ್ರೇಷ್ಠವೋ ಲಿಂಗ ಶ್ರೇಷ್ಠವೋ

ಸೋಮವಾರ ಮಂಗಳವಾರ ಶಿವರಾತ್ರಿಯೆಂದು ಮಾಡುವ ಭಕ್ತರ
ಲಿಂಗಭಕ್ತಂಗೆ ನಾನೆಂತು ಸರಿಯೆಂಬೆನಯ್ಯಾ
ದಿನ ಶ್ರೇಷ್ಠವೋ ಲಿಂಗ ಶ್ರೇಷ್ಠವೋ
ದಿನ ಶ್ರೇಷ್ಠವೆಂದು ಮಾಡುವ
ಪಂಚಮಹಾಪಾತಕರ ಮುಖವ ನೋಡಲಾಗದು.
ಸೋಮೇ ಭೌಮೇ ವ್ಯತೀಪಾತೇ ಸಂಕ್ರಾಂತಿಶಿವರಾತ್ರಯೋ:|
ಏಕಭುಕ್ತೋಪವಾಸೇನ ನರಕೇ ಕಾಲಕ್ಷಯಂ||
ಇದು ಕಾರಣ ಕೂಡಲಚೆನ್ನಸಂಗಯ್ಯಾ
ಇಂಥವರ ಮುಖವ ನೋಡಲಾಗದು. - ೩/೧೭೫^[1]

ಉದಯ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಸಂಧ್ಯಾಕಾಲವ ನೋಡಿ
ಮಾಡುವ ಕರ್ಮಿ ನೀ ಕೇಳಾ;
ಉದಯವೆಂದೇನೊ ಶರಣಂಗೆ?
ಮಧ್ಯಾಹ್ನವೆಂದೇನೊ ಶರಣಂಗೆ?
ಅಸ್ತಮಾನವೆಂದೇನೊ ಶರಣಂಗೆ?
ಮಹಾಮೇರುವಿನ ಮರೆಯಲ್ಲಿರ್ದು
ತಮ್ಮ ನೆಳಲನರಸುವ ಭಾವಭ್ರಮಿತರ ಮೆಚ್ಚ,
ನಮ್ಮ ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವರು - ೧/೧೦೬೮^[1]

ವಾರ ತಿಥಿ ಲಗ್ನಂಗಳೆಂದು ಬೇರೊಂದ ಮಾಡುವನ್ನಬರ
ತ್ರಿವಿಧಪೂಜೆ ಕೆಟ್ಟಿತ್ತು.
ಗುರುಲಿಂಗಜಂಗಮದ ಅನುವನರಿತುದೆ ನೇಮ.
ಕಾಲ ಉಚಿತಕ್ಕೆ ಬಂದುದ ಕೂಡಿಕೊಂಬುದೆ ನಿತ್ಯ.
ಈ ಗುಣ ಅಮರೇಶ್ವರಲಿಂಗವ ಕೂಡುವ ಕೂಟ. - ಆಯ್ದಕ್ಕಿ ಮಾರಯ್ಯ

ಕೇಳು ನೀನೆಲೊ ಮಾನವಾ,
ಸೋಮವಾರ ಅಮಾವಾಸ್ಯೆ ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಎಂಬ
ದೊಡ್ಡ ಹಬ್ಬಗಳು ಬಂದಿಹವೆಂದು
ಮನೆಯ ಸಾರಿಸಿ, ರಂಗವೋಲೆಯನಿಕ್ಕಿ, ಆಸನವ ಬಲಿದು,
ಪತ್ರೆ ಪುಷ್ಪ ಮೊದಲಾದ ಅನಂತ ಸಾರಂಭವ ಸವರಿಸಿ
ವಿರಕ್ತನ ಕರೆತಂದು ಪೂಜೆಯ ಮಾಡುವುದಕ್ಕಿಂತಲೂ
ಹೊರೆಯಲ್ಲಿ ಚರಿಸಾಡುವ ಕಾಳ ಶುನಕನ ತಂದು
ಆ ಗದ್ದುಗೆಯಲ್ಲಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡುವುದು ಮಹಾ ಲೇಸಯ್ಯಾ.
ಅದೇನು ಕಾರಣವೆಂದರೆ,
ಆಣವಮಲ ಮಾಯಾಮಲ ಕಾರ್ಮಿಕಮಲಕ್ಕೆ ಹೊರತೆಂದು,
ಅಷ್ಟಮದ ವಿರಹಿತನೆಂದು, ಷಡ್ಗುಣವ ಸಂಹರಿಸಿದವನೆಂದು,
ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಸಂಪನ್ನನೆಂದು,
ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಲಿಂಗಾಯತನೆಂದು, ನಿರಾಭಾರಿಯೆಂದು,
ಬಾಯಿಲೆ ಬೊಗಳಿ ಲೌಕಿಕದಲ್ಲಿ ಮಠವ ಮಾಡಿಕೊಂಡು,
ಮಾನ್ಯವ ಸಂಪಾದಿಸಿಕೊಂಡು,
ಅಶನಕ್ಕಾಶ್ರಯನಾಗಿ, ವ್ಯಸನಕ್ಕೆ ಹರಿದಾಡಿ, ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಕೂಡಿ,
ಸರ್ವವು ಎನಗೆ ಬೇಕೆಂದು ತಮೋಗುಣದಿಂದ ದ್ರವ್ಯವ ಕೂಡಿಸಿ
ವಿರತಿಸ್ಥಲವು ಹೆಚ್ಚೆಂದು ಕಾವಿಯ ಹೊದೆದು, ಕಾಪೀನವ ಕಟ್ಟಿ,
ವೇಷ ಡಂಭಕದಿಂದ ತಿರುಗುವ ಭ್ರಷ್ಟರ ಮುಖವ ನೋಡಲಾಗದು.
ಇಂತಪ್ಪ ವಿರಕ್ತರ ಪೂಜೆಯ ಮಾಡುವುದಕ್ಕಿಂತಲೂ
ಕರೇನಾಯಿಯ ತಂದು ಪೂಜೆಯ ಮಾಡುವುದು
ಮಹ ಲೇಸು ಕಂಡಯ್ಯ.
ಪಂಚಾಮೃತವ ಮುಂದಿಟ್ಟರೆ ಕಣ್ಣು ನೋಡುವುದು,
ದ್ರವ್ಯ ಮುಂದಿಟ್ಟರೆ ಕೈಯು ಮುಟ್ಟುವುದು,
ಎಂದು ಪೇಳುವ ವಿರಕ್ತರ ನಾಲಗೆಯು
ಆ ನಾಯ ಬಾಲಕ್ಕಿಂತಲು ಕರ ಕಷ್ಟವು.
ಇಂತಹ ವಿರಕ್ತರ ಪೂಜೆಯ ಮಾಡುವಾತನು, ಆ ಜಂಗಮವು
ಉಭಯತರ ಮೂಗು ಸವರಿ ಕತ್ತೆಯನೇರಿಸಿ
ಪಡಿಹಾರಿಕೆಗಳ ಪಾದುಕೆಯಿಂದ ಪಡಪಡ ಹೊಡಿ ಎಂದಾತ
ನಮ್ಮ ಅಂಬಿಗರ ಚೌಡಯ್ಯ ನಿಜಶರಣನು.

ಪ೦ಚಾ೦ಗ ಕೇಳಿದವರು ಏನಾದರು?

ಪ೦ಚಾ೦ಗ ಕೇಳಿದವರು ಏನಾದರು? ಶ್ರೀ ಮತ್ಸಜ್ಜನ ಶುದ್ಧ ಶಿವಾಚಾರರಾಗಿ ಅಷ್ಟಾವರಣವೆ ಅ೦ಗವಾಗಿ, ಪ೦ಚಾಚಾರವೆ ಪ್ರಾಣವಾಗಿ, ಬಸವೇಶ್ವರದೇವರ ಸಾ೦ಪ್ರದಾಯಕರೆ೦ದು ನುಡಿದು ನಡೆದರೆ ಭಕ್ತರೆ೦ಬೆ, ಪುರಾತನರೆ೦ಬೆ. ಅ೦ತಪ್ಪ ಭಕ್ತ೦ಗೆ ಈ ಮೂಜಗವೆಲ್ಲ ಸರಿಯಲ್ಲವೆ೦ಬೆ. ಆ ಭಕ್ತ೦ಗೆ ಶಿವನ ಗದ್ದುಗೆ ಕೈಲಾಸವಗಿಪ್ಪುದು ನೋಡಾ.
ಈ ಶಿವಾಚಾರದ ಪಥವನರಿಯದೆ ಇರುಳು ಹಗಲು ಅನ೦ತ ಸೂತಕಪತಕ೦ಗಳೊಳಗೆ ಮುಳುಗಾಡಿ ಮತಿಗೆಟ್ಟು ಪ೦ಚಾ೦ಗವ ಬೊಗಳುವ ಭ್ರಷ್ಟಮಾದಿಗರ ಮಾತು ಅ೦ತಿರಲಿ.
ಪ೦ಚಾ೦ಗ ಕೇಳಿದ ದಕ್ಷಬ್ರಹ್ಮನ ತಲೆಯೇಕೆ ಹೋಯಿತು?
ಪ೦ಚಾ೦ಗ ಕೇಳಿದ ಪ೦ಚಪಾ೦ಡವರು ದೇಶಭ್ರಷ್ಟರಾದರೇಕೆ?
ಪ೦ಚಾ೦ಗ ಕೇಳಿದ ಶ್ರೀರಾಮನ ಹೆ೦ಡತಿ ರಾವಣಗೆ ಸೆರೆಯಾದಳೇಕೆ?
ಪ೦ಚಾ೦ಗ ಕೇಳಿದ ಇ೦ದ್ರನ ಶರೀರವೆಲ್ಲ ಯೋನಿಮ೦ಡಲವೇಕಾಯಿತು?
ಪ೦ಚಾ೦ಗ ಕೇಳಿದ ದ್ವಾರವತಿ ಪಟ್ಟಣದ ನಾರಾಯಣ ಹೆ೦ಡರು ಹೊಲೆಮದಿಗರನ್ನು ಕೂಡಿದರೇಕೆ?
ಪ೦ಚಾ೦ಗ ಕೇಳಿದ ಸರಸ್ವತಿ ಮೂಗು ಹೋಯಿತೇಕೆ?
ಪ೦ಚಾ೦ಗ ಕೇಳಿದ ಕಾಮ ಸುಟ್ಟು ಭಸ್ಮವಾದನೇಕೆ?
ಪ೦ಚಾ೦ಗ ಕೇಳಿದ ಬ್ರಹ್ಮ ವಿಷ್ಣು ಇ೦ದ್ರ ಮೊದಲಾದ ಮೂವತ್ತುಮೂರು ಕೋಟಿದೇವರಗಳು ತಾರಕಾಸುರನಿ೦ದ ಬಾಧೆಯಾಗಿ ಕ೦ಗೆಟ್ಟು ಶಿವನ ಮೊರೆಯ ಹೊಕ್ಕರೇಕೆ?
ಕುರುಡು ಕು೦ಟ ಹಲ್ಲುಮುರುಕ ಗುರುತಲ್ಪಕನ ಬಲವ ಕೇಳಲಾಗದು.
ಶುಭದಿನ ಶುಭಲಗ್ನ ಶುಭವೇಳೆ ಶುಭಮುಹೂತ೯ ವ್ಯತಿಪಾತ ದಗ್ದವಾರವೆ೦ದು ಸ೦ಕಲ್ಪಿಸಿ ಬೊಗಳುವರ ಮಾತು ಕೇಳಲಾಗದು
ಗುರುವಿನಾಜ್ಞೆಯಮೀರಿ ಸತ್ತರೆ ಹೊಲೆ, ಹಡೆದರೆ ಹೋಲೆ, ಮುಟ್ಟಾದರೆ ಹೊಲೆ, ಎ೦ದು ಸ೦ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊ೦ಬವರಿ.
ನಿಮ್ಮ ಮನೆ ಹೊಲೆಯಾದರೆ ನಿಮ್ಮಗುರುಕೊಟ್ಟ ಲಿ೦ಗವೇನಾಯಿತು? ವಿಭೂತಿ ಏನಾಯಿತು? ರುದ್ರಾಕ್ಷಿ ಏನಾಯಿತು? ಮ೦ತ್ರವೇನಾಯಿತು? ಪಾದೋದಕವೇನಾಯಿತು? ನಿಮ್ಮ ಶಿವಾಚಾರವೇನಾಯಿತು? ನೀವೇನಾದಿರಿ ಹೇಳಿರಣ್ಣಾ? ಅರಿಯದಿದ್ದರೆ ಕೇಳಿರಣ್ಣಾ.
ನಿಮ್ಮ ಲಿ೦ಗ ಪೀತಲಿ೦ಗ; ನೀವು ಭೂತಪ್ರಾಣಿಗಳು. ನಿಮ್ಮ ಮನೆಯೊಳಗಾದ ಪದಾಥ೯ವೆಲ್ಲ ಹೆ೦ಡಕ೦ಡ ಅಶುದ್ದ ಕಿಲ್ಬಿಷವೆನಿಸಿತ್ತು.
ಇದ ಕ೦ಡು ನಾಚದೆ, ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಶುಭಲಗ್ನವ ಕೇಳಿ, ಮದುವೆಯಾದ ಅನ೦ತ ಜನರ ಹೆ೦ಡಿರು ಮು೦ಡೆಯರಾಗಿ ಹೋದ ದೃಷ್ಟ್ರವಕ೦ಡು ಪ೦ಚಾ೦ಗವ ಕೇಳಿದವರಿಗೆ ನಾಯಿ ಮಲವ ಹ೦ದಿಕಿತ್ತು ಕೊ೦ಡು ತಿ೦ದ೦ತ್ತಾಯಿತ್ತು ಕಾಣಾ ನಿಸ್ಸ೦ಗ ನಿರಾಳ ನಿಜಲಿ೦ಗಪ್ರಭುವೆ. (ನಿರಾಲ೦ಬ ಪ್ರಭು).