ಅರವತ್ತು ಮೂರು ಪುರಾತನರು

ಅರವತ್ತು ಮೂರು ಪುರಾತನರು

ಬಸವಾದಿ ಶರಣರಿಗಿಂತ ಹಿಂದೆಯೇ ಇದ್ದು, ಬಸವಾದಿ ಶರಣರಿಗೆ ಆದರ್ಶಪ್ರಾಯರಾದ ಶಿವಭಕ್ತರು. ಇವರೆಲ್ಲರೂ ತಮಿಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಚಲಿತವಿರುವ ಶೈವ ಸಿದ್ಧಾಂತಿಗಳಾಗಿದ್ದು, ಇವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ತಮ್ಮ ಅತ್ಯುಗ್ರ ಭಕ್ತಿಗೂ ಮತ್ತೆ ಕೆಲವರು ವ್ಯಾವಹಾರಿಕ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮ ಜೀವನಗಳನ್ನು ಸಮನ್ವಯ ಮಾಡಿದುದಕ್ಕೂ ಹೆಸರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ವಚನಕಾರರಿಗೆ ಇವರೆಂದರೆ ಬಹಳ ಗೌರವ ಹಾಗೂ ಭಕ್ತಿ. ಅರವತ್ತು ಮೂರು ಪುರಾತನರೆಂದೂ, ಆದ್ಯರೆಂದೂ, ಹೆಸರಾದ ಇವರಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರ ಹೆಸರನ್ನೂ ವಚನಕಾರರು ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ. ಕಾರಿಕಾಲ, ಕಣ್ಣಪ್ಪ, ಸಿರಿಯಾಳ, ನಂದಿ ಸಿಂಧು ಬಲ್ಲಾಳ, ಮೆರೆ ಮಿಂಡದೇವ ಮುಂತಾದ ಕೆಲವರಷ್ಟನ್ನೇ ಅವರು ಸ್ಮರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಈ ಶಿವಭಕ್ತರ (ಅರವತ್ತು ಮೂರು ಪುರಾತನರ) ಹೆಸರುಗಳು ಹೀಗಿವೆ :

೧. ಮುರುಘರು
೨. ಚೊಕ್ಕನರಾಯರು
೩ ಕಾರಿಕಾಲಾಂಬೆ.
೪. ಕಡವೂರಕಾರಿ
೫. ತಿರುನೀಲಕಂಠರು.
೬. ಚಿರುಪುಲಿಯಾಂಡರು.
೭. ಸೋಮಾಸಿಮಾರರು.
೮. ಅಚ್ಯುತರು
೯. ಮೊನೆಯಾಂಡರು:
೧೦. ಮಾನಕಂಜರು:
೧. ಪಗಲ್ಲೋಳರು,
೧೨. ಕಲಿಕಾಮದೇವರು,
೧೩, ತಿರುಮೂಲದೇವರು:
೧೪, ಪಗಲ್ಲೊಣೆಯಾಂಡರು.
೧೫. ಅರಿವಾಳ್ತಾಂಡರು:
೧೬. ನೈಸಭಕ್ತರು;
೧೭. ತಿರುನೀಲಕ್ಕರು:
೧೮.ತಿರುಕುರೂಪಿತೊಂಡರು.
೧೯.ತಿರುನಾಳ್ವರು
೨೦. ಏಣಾದಿನಾಥರು
೨೧. ಸೇದಿರಾಜರು,
೨೨.ರುದ್ರಪಶುಪತಿಯರು
೨೩.ಕಂಗುಲಿಯ ಕಲಿಯಾಂಡರು.
೨೪. ಇರಿಭಕ್ತರು;
೨೫. ಕಳಚೆಂಗುಪೆರುಮಾಳೆರು
೨೬, ನಮಿನಂದಿಯರು:
೨೭. ಅಮರನೀತಿಗಳು
೨೮. ಕಲಿಕಂಭನು
೨೯. ಕಣ್ಣಪ್ಪದೇವರು
೩೦. ನಾಟ್ಯಮಿಗೆ ತಾಂಡಿಯು
೩೧.ಒಲಘಂಡ ಮೂರ್ತಿಗಳು,
೩೨. ಅಪೂತಿಯರು
೩೩. ವಾಗೀಶರು
೩೪. ತಿರುಜ್ಞಾನಸಂಬಂಧಿಗಳು
೩೫ ಕುಲಶ್ಚರಿಯರು,
೩೬. ಸುಂದರಪಾಂಡ್ಯ ಮತ್ತು ಮಂಣಾಯಕ್ಕರಸಿಯರು
೩೭. ಪೇಳ್ಳುತ್ತರು
೩೮. ಸಾಂಖ್ಯಾನಾಯರು:
೩೯. ಕುಲಚ೦ಗರು:
೪೦. ಓಹಿಲರು:
೪೧. ಕಳಚತ್ತಿಯಾಂಡರು:
೪೨. ಚಿರುತೊಣೆಯಾಂಡರು:
೪೩. ಕೊಲ್ಬುಲಿಯಾಂಡರು.
೪೪. ತಂಡೇಶ
೪೫. ಕಲಿಯನಯನಾರು,
೪೬. ಐಡಿಯರು
೪೭. ಭಕ್ತ ಸಿರಿಯಾಳ (ಅಥವಾ ಚಿರುತೊಂಡರು):
೪೮. ಅತಿ ಭಕ್ತನು,
೪೯, ಕಣಂಬುಲ್ಲ ನಂಬಿಯು,
೫೦, ಎಳೆಯಾಂಡ ಗುಡಿಮಾರರು:
೫೧. ಅಡನಘಯ ಪೆರುಮಾಳೆಯರು
೫೨. ಇಹಃಪಗೆಯಾಂಡನು (ಅಥವಾ ಸಿಂಧು ಬಲ್ಲಾಳನು):
೫೩, ಮೆರೆಮಿಂಡದೇವರು,
೫೪. ಚೇರಮನು,
೫೫. ಕುರುಂಬರು:
೫೬. ಜಡೆಯನಯನಾರು,
೫೭. ಸೌಂದರನಂಬಿ,
೫೮. ಪೊಸಲೆಯಾಂಡ:
೫೯. ಕಲಿಗಣನಾಥ:
೬೦. ನರಸಿಂಗ ಮೊನೆಯಾರ್‌:
೬೧. ತಿರುನೀಲಕಂಠರು:
೬೨. ಊರ್ಪ ಶಿಲೆಯಾಂಡರು ಹಾಗೂ
೬೩. ಗಣನಾಥ ಮಾಹೇಶ್ವರ‌ರ್‌,

ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿಅರುವತ್ತಮೂರು ಪುರಾತನರು : ತಮಿಳಿನ ಪೆರಿಯಪುರಾಣದಲ್ಲಿ ನಿರೂಪಿತರಾಗಿ ರುವ ಶರಣರು, ಕನ್ನ ಡ ವಚನಕಾರರು ಇವರನ್ನು ಪುರಾತನರು, ಪ್ರಮಥರು ಎಂದೂ ತಮಿಳರು ನಾಯನಾರ್ ಎಂದೂ ಕರೆಯುವರು. ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಶಿವದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲೂ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ನಂಜನಗೂಡು, ಚಾಮರಾಜನಗರದ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲೂ ಈ ಭಕ್ತರ ವಿಗ್ರಹಗಳಿವೆ. ಇವರಲ್ಲಿ ಮೂವರು ತೇವಾರ ಎಂಬ ತಮಿಳು ವೇದ ಬರೆದು ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ತಮಿಳು, ಕನ್ನ ಡ, ತೆಲುಗು ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಇವರನ್ನು ಕುರಿತು ಹಲವಾರು ಮಂದಿ ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಹಂಪೆಯ ಹರೀಶ್ವರ, ಸುರಂಗಕವಿ, ವೀರಭದ್ರಕವಿ, ಚತುರ್ಮುಖ ಬೊಮ್ಮರಸ, ನಿಜಗುಣಶಿವಯೋಗಿ, ಬಸವಪ್ಪಶಾಸ್ತ್ರೀ−ಇವರು ಈ ಪುರಾತನರನ್ನುಕುರಿತು ಕಾವ್ಯಗಳನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಬಸವಪುರಾಣಾದಿ ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲೂ ಇವರ ಉಲ್ಲೇಖವಿದೆ. ಇವರಲ್ಲಿ 15 ಮಂದಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು, 12 ಮಂದಿ ಕ್ಷತ್ರಿಯರು, 5 ಮಂದಿ ವೈಶ್ಯರು, ಒಬ್ಬ ಪಂಚಮ, 24 ಮಂದಿ ಶೂದ್ರರು ಇಬ್ಬರು ಸ್ತ್ರೀಯರಾದಿಯಾಗಿ ಎಲ್ಲ ಕುಲ ಜಾತಿ ಪಂಥದವರೂ ಇದ್ದಾರಂದೂ ಇವರ ಕಾಲ ಪಸಕ್ತಶಕದ ಆರಂಭದಿಂದ 10ನೆಯ ಶತಮಾನದವರೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತದೆಂದೂ ವಿದ್ವಾಂಸರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ. ಇವನ್ನು ಕುರಿತು ತಮಿಳಿನಲ್ಲಿ "ಪೆರಿಯಪುರಾಣ"ವನ್ನು ಬರೆದ ಕವಿಯ ಹೆಸರು "ಶೆಕ್ಕಿರಾರ್", ಈ ಗ್ರಂಥವನ್ನು ಚಿದಂಬರಂ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಬರೆದಂತೆ ಪ್ರತೀತಿಯಿದೆ.

ಇವರನ್ನು ಕುರಿತ ಧಾರವಾಡದ ಮುರುಘಾಮಠದಲ್ಲಿ 63 ಹೆಸರಿನ ಕೋಣೆಗಳಿವೆ. ಬೆಳಗಾಂವಿ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಅಥಣಿಯಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಮುರುಘೇಂದ್ರ ಶಿವಯೋಗಿಗಳು 63 ಮಂಟಪಗಳ ಸ್ಥಾಪನೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಧಾರವಾಡ ಜಿಲ್ಲೆಯ ನವಲಗುಂದ ತಾಲೂಕಿನ ನಾಗರಹಳ್ಳಿ ಶ್ರೀ ಶರಣಬಸವೇಶ್ವರರ ದಾಸೊಹ ಮಠದಲ್ಲಿ ಕೂಡ ೬೩ ಮಂದಿ ಪುರಾತನರ ಮಂಟಪಗಳು ಇವೆ